-
1 capillatus
capillātus, a, um [ capillus ]1) покрытый (обросший) волосами, длинноволосый ( adulescens C)2) перен. старый, старинный ( в более древние времена римляне не стриглись и не брились)vinum capillato diffusum consule J — вино, разлитое (ещё) при бородатом консуле, т. е. старого разлива4) тонковолокнистый ( radices PM) -
2 capillatus
capillātus, a, um, Adi. m. Compar. (capillus; vgl. Prob. app. 199, 28), behaart, haarig (Ggstz. calvus), I) eig.: adulescens bene capillatus, Cic.: capillatior quam ante, Cic.: vinum capillato diffusum consule = sehr alter Wein, Iuven. 5, 30: capillata arbor, an dem man die abgeschnittenen Haare aufhing, Plin. 16, 235. Paul. ex Fest. 57, 17: sprichw., fronte capillatā post est occasio calva, Cato dist. 2, 26; vgl. Phaedr. 5, 8, 1 sq. – Plur. subst., capillātī, ōrum, m., vornehme Jünglinge, junge Herren, Mart. 3, 58, 31 u.a. – II) übtr., haarig, dünnfaserig, radices, folia, Plin.
-
3 capillatus
capillātus, a, um, Adi. m. Compar. (capillus; vgl. Prob. app. 199, 28), behaart, haarig (Ggstz. calvus), I) eig.: adulescens bene capillatus, Cic.: capillatior quam ante, Cic.: vinum capillato diffusum consule = sehr alter Wein, Iuven. 5, 30: capillata arbor, an dem man die abgeschnittenen Haare aufhing, Plin. 16, 235. Paul. ex Fest. 57, 17: sprichw., fronte capillatā post est occasio calva, Cato dist. 2, 26; vgl. Phaedr. 5, 8, 1 sq. – Plur. subst., capillātī, ōrum, m., vornehme Jünglinge, junge Herren, Mart. 3, 58, 31 u.a. – II) übtr., haarig, dünnfaserig, radices, folia, Plin.Ausführliches Lateinisch-deutsches Handwörterbuch > capillatus
-
4 capillati
căpillātus, a, um, P. a. of capillor, not in use, having hair, hairy (cf. barbatus):B.adulescens bene capillatus,
with a fine head of hair, Cic. Agr. 2, 22, 58; Suet. Vesp. 23:capillatior quam ante,
Cic. Agr. 2, 5, 13.— As a designation of a primitive age (since the hair was not then shorn; v. barba and barbatus): (vinum) capillato diffusum consule, i.e. very old wine, Juv 5, 30.—Prov.:fronte capillată, post est occasio calva,
Cato, Dist. 2, 26; cf. Phaedr. 5, 8, 1 sqq.— Subst.: căpillāti, ōrum, m., young aristocrats, Mart. 3, 57, 31.—Capillata vel capillaris arbor, a tree on which the Vestal virgins suspended their shorn hair, Paul. ex Fest. p. 57 Müll.; cf. Plin. 16, 44, 85, § 235.—II.Transf., of plants, consisting of slender fibres:radices,
Plin. 19, 6, 31, § 98:folia,
id. 16, 24, 38, § 90. -
5 capillatus
căpillātus, a, um, P. a. of capillor, not in use, having hair, hairy (cf. barbatus):B.adulescens bene capillatus,
with a fine head of hair, Cic. Agr. 2, 22, 58; Suet. Vesp. 23:capillatior quam ante,
Cic. Agr. 2, 5, 13.— As a designation of a primitive age (since the hair was not then shorn; v. barba and barbatus): (vinum) capillato diffusum consule, i.e. very old wine, Juv 5, 30.—Prov.:fronte capillată, post est occasio calva,
Cato, Dist. 2, 26; cf. Phaedr. 5, 8, 1 sqq.— Subst.: căpillāti, ōrum, m., young aristocrats, Mart. 3, 57, 31.—Capillata vel capillaris arbor, a tree on which the Vestal virgins suspended their shorn hair, Paul. ex Fest. p. 57 Müll.; cf. Plin. 16, 44, 85, § 235.—II.Transf., of plants, consisting of slender fibres:radices,
Plin. 19, 6, 31, § 98:folia,
id. 16, 24, 38, § 90.
См. также в других словарях:
COMA — olim libertatis insigne, apud Gallos praesertim: unde Regalis capillitii ius priscis Francis, adeo celebre, apud Hottomannum, Francogalliae, c. 9. Aimoinum, de Gestis Francorum, l. 3. c. 61. etc. Certe omnes Galliae Reges usque ad Pippinum Caroli … Hofmann J. Lexicon universale